Een prikkelbare omgeving

Afgelopen zaterdag (16/4) hebben we de staat Californië verlaten om Arizona in te gaan, de staat van extremen.
We gaan eerst het woestijn gebied van Arizona in, later zullen we ‘the Grand Canyon State’ ingaan, de bijnaam van Arizona en tevens veel natuurschoon heeft.
We leggen zowel zaterdag al zondag grote afstanden af waarvoor we maar op tijd op staan (6 uur en half 7) en het ontbijt ergens onderweg doen. Op zich hadden we ook later weg kunnen rijden maar dan komen we tijd te kort om nog wat van de nieuwe omgeving te zien.
Vanaf San Diego rijden we langzaam de Sonoran Dessert in op weg naar het Organ Pipe Cactus National Park. Het wordt steeds warmer en steeds woestijn achtiger naarmate we vorderen.

We hebben mooie vergezichten en soms weer die rechte eindeloze weg die aan de horizon verdwijnt met af en toe maar een tegenligger.

Je denkt al gauw wie wil hier nou wonen in de middle of nowhere met niks om je heen en de dichtstbijzijnde supermarkt mijlenver? Maar je raadt het al, overal in Amerika wonen mensen op de gekste plekken en soms komen we door een dorpje met wat huisjes en daar weer zich toch dan een Dollar General te vestigen (plaatselijke Action) die ook nog bevoorraad wordt. Dit kunnen wij in ons land niet voorstellen, je moet het eigenlijk zien om te geloven.
Vandaar dat je soms ellenlange treinen met goederenwagons ziet van wel 2,5 mile (4 km) lang aan een stuk voor de aanvoer van goederen. Vrachtverkeer doet het ook heel goed in deze staat. 
Maar goed, nu even terug naar de titel: wat heeft nauwelijks water nodig en gedijt goed in een warme en droge omgeving? De cactus! 🌵
En ook nog hele leuke om te zien, van die rechte lange japen met hier en daar een uitgroei waardoor het soms aandoenlijke vormen aanneemt. Of de cactussen die als orgelpijpen groeien, het monument van het park waarin we overnachten, vandaar ook de naam Organ Pipe cactus.

Wist je trouwens dat bij de Amerikanen het meervoud van cactus cacti is? Vond ‘m wel grappig 🤣 
Het park ligt overigens dicht bij de Mexicaanse grens, die we al op meerdere plekken langs onze route hebben gezien. Herkenbaar aan de hoge afscheiding die de grens tussen beide landen aangeeft.

Er is daarom veel Border Patrol onderweg die dag en nacht bezig zijn op zoek naar Mexicanen die een leven in Amerika proberen te zoeken of naar drugssmokkelaars die de grens oversteken. We kwamen regelmatig een checkpoint voorbij maar voor ons geen controle.

Zondag weer op tijd eruit op weg naar het meest zuidelijke deel van Arizona met een tussenstop in Tombstone, een oude westernstad zoals je hem in de films ziet.

Leuk voor een stop onderweg, even wandelen, foto’s nemen en weer door want het is warm en we hebben een nog leukere stop voor de boeg: Bisbee. Dit is een oude mijnstad en is gebouwd als een Frans of Spaans dorp tegen de bergen aan. In de mijnen werd veel koper, zilver en goud gewonnen en daar zijn we met een oud mijntreintje in geweest. Het was geen super uitgebreide toer maar wel bijzonder om een mijn van binnen te mogen zien.

We overnachten op de camping van het Karchtner Caverns State Park waar het lekker warm en lekker woestijnig is.