Laura, je haar danst!

We dachten weer net zo’n mooie dag als gisteren te hebben in de Grand Canyon, maar het weer was wat anders van plan.
En niets zo veranderlijk als het weer…
Daar waar we gisteren veel zon hadden en een lekker briesje, was het nu bijna bewolkt en het waaide als een malle.

We zijn de dag rustig gestart en rond 10 uur van de camping afgegaan. De camper hebben we op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum gezet en daar eerst wat rond gesnuffeld. 
Na een filmpje van 20 minuten over de laatste honderd jaar Grand Canyon zijn we met de gratis bus weer op pad gegaan richting het Grand Canyon Village.

Na hier wat rond gelopen te hebben en nog een paar foto's, zijn we overgestapt op de bus naar het eind van wat nog toegankelijk is voor publiek in de Canyon.

Trouwens, als ik over 'in' praat bedoel ik niet op de bodem maar erboven op, want daar loop je.
Er zijn wel mensen die echt wandeltochten doen de Canyon in en soms zelfs met overnachting erbij. Super mooi natuurlijk, maar de paar kilometer die wij lopen vind ik wel genoeg 😉

Het duurde alleen erg lang om aan het eind te komen. Het nadeel van het bussen systeem is dat ze overal stoppen, er is veel in en uitladen, en ze mogen niet harder dan 30 km per uur. Daardoor hadden we alweer trek toen we eenmaal aan het einde waren en hebben we eerst broodjes gekocht: tonijn sandwich en pittige kip in tortilla.
We zijn ongeveer anderhalve kilometer terug gelopen en daar weer op de bus gestapt terug naar de camper. We moesten weer verder anders kom je zo laat aan.

De wind bleef helaas hard en daar had Jörgen best last van met fotograferen. 

Nu richting Nevada!
De wind slingert de hele camper op en neer, Jörgen zal inmiddels stevige bovenarmen hebben!
Maar niet leuk rijden zo. 
Dit ging bijna de hele weg zo tot aan Laughlin waar we onze volgende overnachting hebben. 
Dat ligt net in Nevada, naast de Colorado rivier, in een bocht. Aan de andere kant ligt Bullhead City in Arizona.
De camping waar we verblijven heeft een passende naam: the Big Bend of the Colorado River.
Zodra je de grens overkomt met Nevada is het gelijk: Casino!

Ik weet niet of het goed te zien is op de foto maar we moesten er wel om lachen. 

We zijn onderweg niet meer gestopt, gezien de tijd en het daglicht wel verstandig. Toen we er eenmaal waren was het al bijna donker. We waren nog van plan om de grill aan te doen, maar ja de wind hè.

Een niet heel enerverende dag, dat merk je wel aan de lengte van dit verslag.
Morgen onze laatste reisdag. 😪

PS. Dit verhaal komt wat achteraf want we zijn nu echt aan onze laatste dag bezig, maar ik had het te druk met inpakken 😅